elle

elle [el]

〈persoonlijk voornaamwoord〉

1 〈verwijzend naar een vrouwelijk persoon of woord, als onderwerp van een zin〉zij ⇒ ze

2 〈met klemtoon〉zij

3 〈na een voorzetsel〉haar ⇒ d'r

♦voorbeelden:

1    〈verhaal, feit〉 elle est bien bonne! • die is goed!

      〈verhaal, feit〉 elle est raide, celle-là! • dat is sterk, zeg!

      elles viennent, elle et sa soeur • zij en haar zuster komen

2    dites-le-lui, à elle • zeg het háár

      je la vois, elle • ik zie háár

      je ne vois qu'elle • ik zie alleen háár maar

      elle non plus • zij ook niet

3    ses livres à elle • háár boeken

      il est fier d'elles • hij is trots op hen, hij is er trots op

      ces livres sont à elle • deze boeken zijn van haar

pron

1) zij, ze

2) haar, d'r

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.